6
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1296
Okunma
Ne kadar çok uğurladım; istasyonda,
Dönüşsüz biletli yolculuklara kendimi.
İki bavula koydum; kanserli benliğimi.
Bir gözüm gülerek, bir gözüm ağlayarak,
Seyrettim sessizce gidişini.
Bir nefeslik suyu esirgedim; ardına dökmeyi.
Kavuşturmasın kimse, bize birbirimizi..
Erdem Uçan./20.07.11
5.0
100% (8)