Şu gönlümde öylece, tap tazecik kalsaydın,
Sonsuza dek başımın üzerinde olsaydın !
Yıkıldı,büyüttüğüm içimdeki eserin,
Günahları döküldü,öldü senin serserin...
Sanma senin yerine,kimseler girmez derim;
Önce seni ararım,sonra çeker giderim.
Aşkın bir damla candı, aldığım her nefeste,
Çırpınıp uçuverdi,sığmadığı kafeste !
Halbu ki o yağmurda,beraber ıslanmıştık.
Nice hülyalar kurup,taşlara yaslanmıştık.
Reva mı gördün bana, sensizlik acısını ?
İçime dert eyledin,kederin sancısını.
Izdırap göğüsleyen,sevdamı anlamadın,
Alev alev yanarken,sen bir kez ağlamadın.
Hiç mi senin suçun yok,neden hep ben haksızım?
Sen güldükçe kavruldu,arşa ulaştı sızım.
Savurdun yerden yere,bu yorgun bedenimi,
Birde gülümsüyordun,sormadan nedenini.


Nereden bakarsan bak,göremezsin sonunu,
Sana göre şakaydı,bu bir sevda oyunu...
Boz yeleli küheylan,içimde koşmaz artık,
Bahçesinde o ceylan,içinde coşmaz artık.
Bakın,çalmıyor daha,hüzzamından o şarkı,
Biri çok seviyordu,diğerinden tek farkı...

Madem anlamadın ya, aşkın bana zulümdür,
Sana bir gül bıraktım,gelirsen o yolumdur.
Bildiğin tüm dualar,okunsada gönülden;
Dönmem döndüremezler,korkum yoktur ölümden...


Selim ADIM