……………………………………………………………………………………………………………
Biz

Bad-ı saba dost eline varırsan
Ya gelsin ya gidek o diyara biz
Katip arzuhalim yaz ki canana
Ayrılalı düştük ah u zara biz

Katip arzuhalim arşa dayandı
Sinem püryan oldu odlara yandı
Herkes sevdiğinden bezdi usandı
Niye kaldık böyle bahtı kara biz

Namem hem okusun hem yar ağlasın
Aşk oduna düşsün naçar ağlasın
Sinesini dövsün her bar ağlasın
Desin ki zulmettik Zihni zara biz
…………………………..
Bayburtlu Zihni
………………………….
1798-1859. Bayburt’ta doğdu. Asıl adı Mehmet Emin’dir. 16 yaşına dek Bayburt’ta, daha sonra Trabzon’daki Hacı Pir Efendi Medresesinde eğitim gördü.

Erzurum ve Trabzon medreselerinde eğitim gördü. Sonraki yıllarda İstanbul’a giderek Mustafa Reşit Paşa ile yakınlık kurdu ve Divan-ı Hümayun kaleminde bir süre çalıştı. Daha sonra Bayburt’a dönen Zihni, Osmanlı-Rus savaşıyla işgal edilen Bayburt’u terketti. İşgalden sonra yeniden Bayburt’a döndü.

Mekke’den Mısır’a birçok yeri dolaşan Bayburtlu Zihni gittiği yerlerde karşılaştığı haksızlıkları eleştiren şiirlerinden dolayı başı dertten kurtulmadı.Divan şairi olmak için epey çaba gösteren Bayburtlu Zihni, bu anlamda da birçok eser vermesine karşın, sayıca daha az olan hece ölçüsüyle yazdığı şiirleriyle tanındı.

Yaşamının son günlerinde Trabzon’da hastalanınca Bayburt’a gitmek üzere yola çıktı. Ancak Trabzon yakınlarında bulunan Holasan köyünde öldü ve orada toprağa verildi.
Ayrıca asıl adı Abo Ağa olan Karslı Zihni (18. yy) ve asıl adı Zübeyt Güner olan Kağızmanlı Zihni (1903-1938) adlarında 2 aşık daha bulunmaktadır.
Kaynak : Bek@ sitesi
________________________________________
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-(213)-)(-)(-)(

Sabah yeli bizim il’e varırsan
Unutmaz geliriz mutlak yâr’a biz
Ey nazlı yâr selamımı alırsan
Geliriz sevinçle o diyara biz

Kesildik gurbette içme,yemeden
Medet umuyoruz yelden,humadan
Hasretin çekeriz aman demeden
Açmayız bu derdi bir ağyara biz

Değersin ömrümün her bir anına
Kurbanım cilvene naz makamına
Gelir isek elbet yarim yanına
Dokunuruz elbet zülf(ü)yare biz

Sevdiğim siması gözde tüterken
Şeyda bülbül gibi gülde öterken
Sen orda ben bur/da ömür biterken
Kavuşur muyuz ki baht(ı)yâre biz

Benim ile gülen,gönlün eyleyen
Sevda tepesinde ben/le yaylayan
Bakıp gözlerime nağme söyleyen
Hasretiz ey canan dil(i)yâre biz

Etmesin Mevlâ’mız akıl izandan
Eksik tarttırmasın ar’da nizamdan
Öyle sevmişiz ki yürekten candan
Çöl olsa koşarız leyl(i)yarê biz

Lüzümsuz sevdayı yâr da tattık biz
Kötü duyguları söküp attık biz
Sevdaya bal ile Kevser kattık biz
Koklayıp atmayız gül(i)yâri biz

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz

ETEK YAZILARI

AĞYAR: Başkaları, yabancılar, eller
ZÜLFÜYAR:Sevgilinin zülüfü,saçın kulak kısmına inen kısmı
Şeyda:Deli,Mecnun
BAHTİYAR: Mutlu
DİLYÂR:Yâr olan dil,seven dil
LEYLİYAR:Leylaya benzeyen sevgili
GÜLYÂR :Güle benzeyen sevgili