Herkes nefret ederken o kendini övüyor
Doğruları bırakmış kötüleri seviyor
İnsanlığın yok senin el arkandan sövüyor
Altın olsan be gafil çok düşüktür ayarın
Saygılı bir adam ol varsa birazcık arın

Söylediğin sözleri neden inkar edersin
Herkes Hakka koşarken sen tersine gidersin
Yaratılan her kula neden nefret güdersin
Altın olsan be gafil çok düşüktür ayarın
Hasetlikten oluşmuş gönlünde ki tüm varın

Konuşurken dilinden önce küfür çıkıyor
Elin dilin her zaman gönülleri yıkıyor
Selam veren bin pişman hallerinden bıkıyor
Altın olsan be gafil çok düşüktür ayarın
Yaşamayı gel öğren el içinde dur barın

Beğenirsin kendini yoksa çatlar ölürsün
Çıkar için her yere sürünerek gelirsin
Böyle insan olunmaz sende iyi bilirsin
Altın olsan be gafil çok düşüktür ayarın
Görülecek hesabın bu gün olmazsa yarın

Kokutursun leş gibi bulunduğun yerleri
Suçluyorsun edepli çok namuslu erleri
Hiç bitmiyor sen gibi alçakların türleri
Altın olsan be gafil çok düşüktür ayarın
Alma mazlum ahını tükenmez ahu zarın

Ahlaksıza sözlerim elbet değen ok olur
Edepsizlik başlarsa insanlıklar yok olur
Hayasızın dilinde küfür gayet çok olur
Altın olsan be gafil çok düşüktür ayarın
Yeri olmaz toplumda senin gibi sakarın

Hülle yapar evlenir doymak bilmez harama
Merhem olsan süremem seni hiçbir yarama
Huyun kaltak huyudur Ahretliği arama
Altın olsan be gafil çok düşüktür ayarın
Bağın bahçen sulaktır eksik olmaz hıyarın