Eskiden hiç düşünmezdim, normal bir gelişme sanırdım,
Sonra bir gün bana böyle bir soru sordular, şaşırmıştım,
Evde tek başına kalmaktan korkup korkmadığımdı soru,
Elbette ki aklımın ucundan bile geçmemişti böyle konu...

Şimdi tedirgin oluyorum, acaba ben de korkuyor muyum?
Yoksa bulunduğum yerde ne olduğunu anlamıyor muyum?
Henüz korkunun farkında değilim ama tedirginlik başladı,
Eğer sonu gelmezse demektir ki bende de korku başladı...

Kalbimi yokluyorum, içimi yokluyorum, sonra çıkamıyorum,
Sanki korkularımın ne olduğunun bile farkında olamıyorum,
Dualarla kendimi biraz olsun teselli de ediyorum ama sonra,
İçimi kemiren bir korku başlıyor, akşam namazından sonra...

Bu da geçecektir elbette, korkuya pabuç bırakacak değilim,
Bugüne kadar böyle geldim, bundan sonra değişecek değilim,
Kendime çeki düzen vermekle başlayabilirim, sonrasında da,
Eski tas eski hamam, yine günler geçip gitmeye başlar ufukta...