Öyle bir derde düştüm ki ne çaresi var ne ilaç...
Kendine azat olunmaz bir köle etti ve muhtaç
Vaz geçilmez bir tutku oldu içime o dert ekti
Hiç anlamamış duymamış şu yüreğimi terk etti

Yorgunum, kayboldum karanlık şu ayaz gecelerde
Hani çok seviyordu soruyorum şimdi o nerde
Bu kadar kalpsizmiydi yalanmıydı onun sevgisi
Kanadı kırık bir serçeden ne farkım kaldı doktor

Kar yağıyor şimdi saçlarıma,vakitsiz yaşlandım
Canım kadar sevdim ama sayesinde bak taşlandım
Meğer imkânsızı seçmişim çok büyükmüş günahım
Biliyorum ne yapsam bir affı olmaz bağışlanmaz

Söz geçmiyor yüreğime ne söylesen kar etmiyor
Sevdim onu ben bir kere elden hiç bir şey gelmiyor
Recim edilsem, çarmığa gerilsem umurda değil
Aşkın karşısında, ilmin çaresiz kalıyor doktor…

06.09.2011
Salı…14:47:39

Filiz Aktaş