Seni ne çok sevmiştim saf duygularla
Anlamadın beni yazık ettin aşk’a
Ne, zaman’nın önünde diz çökeceğim
Ne de sana geri dön demeyeceğim


Bakışlarından süzüp içtiğim aşkım
Tutsaklığa saldın, yüreğim kızgınım
Sana değil isyanım kendime tanrım
Bile bile kendimi ateşe attım



Öfkeyle kalktım da hep zararda yandım
Ne çilem varmış ki sözlerine kandım
Bu sevgi uğruna ben hep karalandım
Bir tek gün gülsem bile her gün yanandım


Kendi hayalimde yaratmışım meğer
Göründüğün gibi ol her şeye değer
Gerçekten beni, sevmiş, olsaydın eğer
Takmazdın ki üstüme ateşten eğer.


Bundan böyle sanma ki anarım adın
Kalmadı arama bulamazsın kaydın
Hesap sorma bana, fazlasıyla aldın
Verilecek hesaptan silindi adın.


Şiirlerim de öksüz kimsesiz kalsın
Sana bir harf yazarsam kalem kırılsın
İsterse de bin defa bana darılsın
Olmaz olsun aşk’ı da, sevdası batsın

Matem tutup ağıtlar yakmayacağım
Aramam artık, onsuz yaşayacağım
Sonsuza dek sayfa’yı kapatacağım
Tek bir damla dökersem namert olayım.




...................................EYLÜL 2011