Öylesine günlerden bir gündü
Odamın kapı anahtar deliğinden
Hiç bilemediğim oradan sana bakıyorum
Anahtar deliğinden süzülen ışık o sensin

Hiç fark edemediğim bakışla baktım
Sende nasıl bakmış olmalısın ki
O an kendimi bir anda unuttum
Hiç görmediğim o ışık kümesi içime girdi

Aktı akışı anında hissettim
Beni neden sevdiğini o an o zaman anladım
Boşluk dolarken ışığınla dağınık binlerce
Bölünmüş dikkatim ilk kez dikkatim oluyordu

Yeniden sanki doğuyor bilmediğim bu acıyla
Öylesine doğuyordum yaşadığım halde yaşanmamış gibi
Büyülenmiştim ondandır karışmıyordum kalbime
Sana teslim olmuştum kahve renkli gözlüm benim

İnan ilk kez söz geçiremiyordum kalbime
Teslim olmuştum sana bilemiyordum
Kalbimin topraklarına göç eden ruhun
İlk kez nadasta bana sen dokunuyordun

Ruhum seninle ilk kez dünyaya açılmıştı
Ben artık canım suçumu anlamıştım
Bugüne kadar yazılan sevgi sözcükleri çekiliyordu
Bir anahtar deliğinden ruhun bana akıyordu

Sen kahve renkli gözlü güzeller güzeli o sensin sen benim…

Sami Arlan..