Ben gelmedim, şu dünyaya,
Yalan, riya, şöhret için,
Rabbim derse kör kuyuya,
Düşsem derstir benim için…

Açtım gözüm hep duayla,
Bağlanmışım ben sevdayla,
El açarken ol semaya,
Rahmet derim benim için…

Yalan dünya geçip gider,
Her haliyle biçip gider,
Ne vermişsem bende gider,
Vermek güzel benim için…

Sarsılmaz bir imanla,
Dilimdeki, hâk Kuranla,
Okunurken gel ezanla,
Gitmek hoştur benim için…

Girdim gönül dergahına,
İnanmışım davasına,
Gece gündüz hülyasına,
Dalmak zevktir benim için…

Dostlar vardı hep arkamda,
Yaşamışım her duada,
Anladım ki bu yarada,
Şifa varmış benim için…

Talip olmam ben sefaya,
Hazır oldum her cefaya,
Şikayetim yok Hüda’ya,
Hayattır bu benim için…

Çoluk çocuk hep gül verdim,
Hak emridir bunu bildim,
Ağlar iken gülüverdim,
Gülü sevmek benim için…

Hak neylerse güzel eyler,
Güzellikle nazar eyler,
O nazarla bilmem neyler,
Vefa demek benim için…


Mustafa Gökgöz (Hasretlik)
05/09/2011- Süller/DENİZLİ