Dünya çok garip gözüküyor bana bulunduğum yerden,
Önemsemiyorum da aslında onun bu haline bakarken,
Dünya biziz, insanlar, onu bu haline bürüyenler yani,
Kendimiz nasılsak öyle olacaktı biz insanların eseri…

Haksızlığa uğratanın adına dediklerini düşünüyorum,
Somut değil ama insanların ruh halindendir diyorum,
Aşabilenin adına sahtekar denmesi de bundan mıdır?
Dünyayı öğrenmenin öteki adı da sahtekarlık mıdır…?

Bu masal çok uzar bence, içinde haksızlıklar varsa,
Anlatılmakla bitmez, onunla birlikte yürüyen insansa,
Güzellikler de ondan inkişaf ediyor kötülükler de ama,
Nedense ikincisi önde, güzellikler yok oldu dünyada…

Başımı alıp gideceğim diyordum ama gölgem burada,
Onun varlığına aldırmayın, aslına sadık değildir o da,
Gölgelerin yaptıkları aslın taklididir, beceriksizliği de,
Dünyanın aldırışsızlığıdır, buna kırgındır gölgem de…

İki konuşup bir susma dönemini arkada bırakıyorum,
Gölgemi de yanıma alıp buralardan uzaklaşıyorum,
Demek üzereydim ama kendime güvenemem, belki,
Dürtüklemelerime dayanamam, şimdiye dek böyleydi…