Sevdan sardı sinemi ruhumu esir aldı
Köle yaptı kendine gitmem ki etse azat
Her şeyim senin oldu almadığın ne kaldı
Kendimi feda ettim budur düştüğün tezat

Zannetme ki unutur bir heves gelip geçti
Girdiğim çıkmaz sokak bu gönül seni seçti
Yargılama ne gezer idama ferman biçti
Davetsiz misafirsin gelip yerleştin köşke

Kör kuyuya salladın su çekmeyen selemi
Bir arada yaşattın derdi, hüznü, elemi
Hükmüne amadeyim istersen kır kalemi
Ben idama razıyken kara zindanı sundun

Bahçemde açan gülüm meltemine sarıldı
Gönül küstü hayata yaşamaya darıldı
Öylesine çarptın ki şah damarım yarıldı
Kurumuş çöle döndüm aşkın ile pervane

Meltemini beklerken sam yeli esti erken
Ömürde tükendi bak bu gün yarındı derken
Bari bir tebessüm et bu dünyadan giderken
Cehennemi yaşatma cennette buluşalım

Halil İbrahim Yıldız