Eylül hüzün ayı olsa da bana hüzün değil
Ağlamalar, güz yağmurlarıyla eşleme
Tutulsa da hayat, kuruyan düşlerine
Yeni bir başlangıç, yürek özlemlerime

Sararan yaprakları, benzer biten aşklara
Savuran hazan rüzgârları hilal kaşlara
Düşürünce hüzün yaşanmayan sevdalara
Dökülsün güz yaprakları gibi duygulara

Toprağın bağrına düşüp güz yağmurlarında,
Umut olsunlar gelecek sevdalara bakışlarda
Yeşersinler gonca çiçeklere gebe kalsınlar da
Can olsun yürekte yaşayan solgun umutlarda

Bağ bozumlarına uğrayan duygular, sevgiler
Sevda yüreklerinde amansız esen soğuk yeller
Sarssa da açar güz bağlarında nice gonca güller
Eylül bahardır güz dese de bendeki hayaller

Hüzünleri verdim ben sam rüzgârlarına
Yürekten dostluğu aşıladım gülfidanlarına
Aldırmadan hüzne karışmış bağ bozumlarına
Can verdim sonbaharla yeni can dostlarına

Yıldızlar var ya yukarıda geceye eşlik eden
Yürekler var kumsalda yakamozla dans eden
Aynı ruh canlar, can dostlar olmuş bir beden
Var ya yarınlara umut, daha ne isterim eylülden