Ne sevgiliden yana nede talihten yana
Yüzümü güldürmedin arzu oldu bil hülya
Hep ağlattın beni sen kara çaldın bahtıma
Gün yüzü göstermedin adalet bu mu dünya..

Bu sersefil hayatta gönül kırıcı oldun
Kaderin oyununa ortak aracı oldun
Senelerce gönlüme ızdırap acı oldun
Gün yüzü göstermedin adalet bu mu dünya..

Ben umut aradıkça sen hep engel çıkardın
Her gün öldürdün beni canımdan can kopardın
Doğduğum günden beri peşimi bırakmadın
Gün yüzü göstermedin adalet bu mu dünya..

Ne gündüzüm gündüzdü nede gecem geceydi
Bahtı yaralı kalbim bir küçücük serçeydi
Acıların ah dünya zalimce işkenceydi
Gün yüzü göstermedin adalet bu mu dünya..

Sevdim sevildim derken çekip elimden aldın
Gülü koklayamadan sonbaharı yaşattın
Sen benim hayatımdan koca bir ömür çaldın
Gün yüzü göstermedin adalet bu mu dünya..

Çiçek açmadım bir gün yaprak yaprak döküldüm
Zemheri rüzgarınla toprağımdan söküldüm
Harlamadı ateşim dumansız fersiz küldüm
Gün yüzü göstermedin adalet bu mu dünya..

Ziyan ettin beni sen mutluluk dilde kaldı
Hüznümün gözyaşları beyaz mendilde kaldı
Saçlarıma ak düştü bir canım elde kaldı
Gün yüzü göstermedin adalet bu mu dünya..

Şair.İsmail Kurt
28.08.2011