Sevdiğim,
Bugün senin düğün günün.
Başında duvağın,
Üstünde beyaz gelinliğin.
Mutlu olacağın yerde,
Biliyorum ki, sen de benim gibi hüzünlüsün.
Gözlerinden akan yaşları görenler,
Bırak ta sansınlar mutluluğun gözyaşları...
Gerçeği biliyoruz ikimiz de;
Onlar çaresizliğimizin son çırpınışları.
Bu gece son bulacak beraberliğimizin,
Kadere sessiz yakarışları...
Biliyorum, kâlbin bana ait olsa da,
Bu gece bir başkasının olacaksın.
Yeni bir yaşama ilk adımı atacaksın.
Seni bir başkasının yanında görmeye,
Bu can nasıl dayansın...

Bugün senin düğün günün;
Benim ise hayatta son günüm.
Yanına gelip de,
Sana veda edemediğim için,
İnan ki çok üzgünüm.
Mutluluk dilemekten başka bir şey gelmez ki elimden...
Yalnız senden son bir isteğim var;
Eğer bir gün beni ziyarete gelirsen,
Mezar taşıma bir tel takıver,
Duvağının telinden...

16.08.1978
Erman Ulusoy
Lüleburgaz/Kırklareli