Ayrılığın, öyle har düşürdü ki içime
Teselli edecek bir söz, cümle bulamadım
Bu yaraya ne sürsem gelmedi bir biçime
Yaramı saracak bir bez, mendil bulamadım

Yıllar yılı hasretin, uykularımı aldı
Elimde bir hayalin birde resim’in kaldı
Her baktığım ela göz gözlerimde sen oldu
Derdimi dökecek bir yüz, gönül bulamadım

Birisine dokunsam hep ellerim titredi
Hayalin geliverdi, bir daha da gitmedi
Geceler mühürlendi tan yerini etmedi
Başımı koyacak bir diz, sine bulamadım

En ufak bir haberin dertlerimi kanattı
Duyduğum tuhaf sesler kulağımı çınlattı
Bütün şarkı, türküler seni bana anlattı
Çalıp söyleyecek bir saz, türkü bulamadım

Anladım ki dertlerim, çilem daha dolmadı
Şu İzmir’in sensiz hiç tadı, tuzu olmadı
Denemediğim çare, hiç bir çözüm kalmadı
Yaramı dikecek bir biz, iğne bulamadım

Yüreğimde özlemin dağ gibi höyük, höyük
Kimseye diyemedim, yaşarım boynum bükük
Sana olan bu sevdam Necati’den de büyük
Baharı yaşayan bir yaz, güzü bulamadım


Necati KEÇELİ
İZMİR 10.08.2011