Sahilde ayaklarını uzatmış baş koymuştum,
Güneşin batışını karabulutlar arasında,
Süzülen ışık yelpazesi gelin dantelinde,
Yarım sıcak dudak öpücüğünü unutamadım.

Ne kadar aşka davet etsem,
Gözlerinin içine dalıvermek istemem,
Meşhur Temel fıkralarınla güldürdüğün,
Seni seviyorum diyemediğini unutamıyorum.

Oysa ne umutlarla,ümitlerle gelmiştim yanına,
Bir karanlık yolda zoraki öpücük,
Ayaklarına uzanmış,burnumu öpüşün,
Bir karış mesafeden kokularını unutamam.

Babanın arpa büyümesine adının verildiğini,
Uzun uzuna öykülerini dinlemeyi,kıvırcık pamuğu,
O belki gerçek veya kandırmaca dokunuşlarını,
Göz göze uzun uzun bakışlarımızı unutamıyorum.

Deli kız,kıvırcık saçlı,ince kaşlı yarim,
Damarlarımdan yavaş yavaş boşalan kan,
En son ’tıp’ta son Serap’ta göreceğim,
Sen beni unutsanda ben seni unutamam.

Çılgınca danslarındaki çoşkunu,
O gecenin en muhteşemi olduğunu,
Işık kümelerinin arasındaki bakışmalarımızı.
İlk defa Aşkımmm demeni unutamadım.

Bir sohbette otuz bardak çay içtiğimizi,
İki saatte akşam yemeği yediğimizi,
Hatırlıyormusun bakışlarımızın kilitlendiğini,
Gözlerimizin o anını asla unutamayacağım.

Evet sen sonsuz aşkım gel demiştin,
Tereddütsüz kanatlarımla uçarak,
Tüm heyecanımla o beraberliğimize geldim,
Öyküler,fıkralar,kahkahalarla yanıltıldığımı unutamam.

Ben seni şımarık deli kadın sevmiştim,
Bütün dünyamı karartarak gelmiştim,
Aydınlığım,doruğum,aşkım olmanı istemiştim,
Sabahlara kadar ağlamalarımı unutamadım.

Sami Arlan..