bazen susmak ta anlatır
sen kelimelere küstüysen
hele birde için kaynıyorsa
çaresiz ayrılığın arefesinde
söylenecek söz çok
ifade edecek kelime yok
yüreğinden bir parça
yıllardır sana ait sandığın
deliler gibi sevsende
vedaya hazırlanırken
herşeyi anlatır çaresiz
susman
saat ve zaman almış başını
ayrılığa koşarken
sen sadece baka dur
boş gözlerle
uzaklara ulaşamayacağın
mesafelere için buruk
duyguların sel olup
kuru gözlerine düştüğünde
gizleyecek bir şeyin kalmaz
söyleyemediğin her şey
damla damla süzülür gelir
bir veda arefesi
kopup ayrılır yüreğinden
bir eylül klasiği
bir buruk hüzünlü veda
kokladığım unutmamacasına
sardığım kollarıma sımsıkı
bir can benden ayrılan
bir evlat hayatın yolunda
sadece buğulu gözlerle baktım
o an yaşamayı bile unuttuğum
kelimelerden sesten uzak
çere miydi çaresizlik mi
susmak