tuz bastım yaralarıma gidiyorum
senden miras hasretlerin ile gidiyorum
hiç dönemeyeceğimi bile bile gidiyorum
arama artık hiç bir yerde,sorma beni GİDİYORUM...


müebbet kara zindanlar olsa da sonum
sevdaya bir ömür muhtaç olsa da gönlüm
ayın şavkına,güneşin nuruna dilense de günüm
ardıma hiç bakmadan,isyan yüküm ile GİDİYORUM


yaşamak buysa ben kabullendim bu hayatı
sırtımdan vurularak,bin parçaya bölünerek gidiyorum
aşk’ın ile geçemem biliyorum bu imtihan denen sıratı
kor alevli cehennemler de yanacağımı bile bile GİDİYORUM...


kimsesiz köhne bir han köşesi gibi unutularak
ruhunu şeytana satmış bir kahpe gibi utanarak
beklenmedik birinden kurşun yemiş gibi yanarak
bilinmedik yollara,bucaksız sonlara doğru GİDİYORUM....


ölüm asıl şimdi bir kurtuluş imiş anladım
çirkefe bulanmış insanları görerek gidiyorum
yalan ile yıkanmış sahte suratları tanıdım
lanet hayatıma,şu alın yazıma isyan ederek GİDİYORUM...