Suya ıtırın sızar dudakların karanfil.
Buğulu mevsimlere iner hep gamzelerin.
Adını yâd etmekten ayrı bir haz alır dil.
Semaver ikliminde esersin efil efil.


Bardağa dudağından ışıltılı gül yansır.
İncelir ellerinde zarafetin sureti.
Seni anlatmak için yetmez belki yüz asır.
Suya efsane katar meleklerin niyeti.


Suyu ateşe verir güllere özgü edan.
Çaydanlığın buğusu seni taşır özünde.
Terketmez geçse yıllar gönülleri kor sevdan.
Hasretin demlenirken turnaların gözünde.


Sen çayı yudumlarken erir an nefes nefes.
Emirgan sırtlarında erguvanlar açılır.
Anı seyretmek için bir zaman kesilir ses.
Sükûnun kucağına billûr gülüş saçılır.


Sen çayı yudumlarken esir alır an bizi.
Ellerinin ıtırı çaya ayrı haz katar
Silinmez hatıradan yıllar geçse de izi
Bir kervan aşka doğru yol alır katar katar...
23.03.2011 İ.K