sana şiirler yazayım diye mi döndün yine ?
anıları gömdüğümü mü duydun adam ?

kaç satır anı biriktirdim ,
kaç hasret biriktirdim yastığımın altında kan revan içinde bir bilsen ...
ah adam
gidişin dün gibi aklımda ,
hiç azalmayan bir sızı sol yanımda ..
yüzün hala aynı gözlerimde ...

yokluğunda her adam sana benziyordu ,
senin gibi konuşuyordu bütün insanlar ...
bir tek gözlerin yoktu , bulamadım ...
yoruldum , kahroldum ...
"deli" bile diyen oldu ardımdan
senin adınla sesleniyorum her faniye diye ...
bilmedi kimse adam ,
içimdeki yangını görmedi kimse ...

yoktun !
ya da vardın bir yerlerde ...
varlığın ile yokluğun öylesine iç içeydi ki fark edemedim ...

sevdim ...
sırtıma ince ince işlediğin bıçaklar her acıttığında canımı ,
yine de vazgeçmedim sevmekten ...

bittim ,
tükendim dediğim her an
yeni bir umutla aydınlandı içim ...
"gelecek" dedim ,
güldüler bana ,
alay ettiler
inanır mısın "deli" bile diyen oldu ardımdan ...
anlamadılar ya da ben anlatamadım !

"geleceği görmek için kahin olmaya gerek yoktur" demiştim oysa
sevin yeter ...


Naz Bebekoğlu