Anne sus
Bir şey söyleme
Yüreğim
Süngünün ucunda bu akşam
Sen gece nöbeti nedir
Parola, gez, göz, arpacak nedir
Bilmezsin anne
Ben her gece şiirini yazarım
Şehitlik ölümlerin gökyüzüne
Bir fırtınada
Can verir düşlerim
Her gece ayaz
Her gün bir kâbus
Anne dinle beni biraz
Ne olur biraz sus
Bu gökyüzü var ya anne
Senin bildiğin gibi değil öyle
Kan var, mermi sesi var, ölüm var
Bu gökyüzü
Şu yeraltından da kötü anne
Sana söylemek istemezdim fakat
İçimdeki ateştir
Tutuşan yangınlarıdır bu haykırışımın
Anne vatan derdin hani her zaman
İşte o vatandır beni böyle söyleten
Bayraktır yüreğime can diye işlediğim
Elimdeki silahın süngüsündeki
Boynu bükük bir çiçektir
Sana duyduğum sevgi
Ah anne ah
Sen bilmezsin buz tutan geceleri
Bilmezsin yutkunarak okuduğum heceleri
Yıldızlar bile sırt döner oldu nedense
Anne
Sana son bir şey diyeceğim fakat ağlama
Dün gece rüyamda
Bir melek koluma girdi anne
" Yürü sen bir şehit oğlusun " dedi
Tabutuma sarılıp sarılıp
" Oğlum, yavrum, kınalı kuzum " diyerek
" Şehidim, canım " diye kükreyerek
Göğsünü gururla gererek
Ağla anneciğim, ağla
Her damla gözyaşın
Ay-yıldızlı kefenimde
Güller açan can çiçeğidir anne
Anne
Anne
Aneeeeeeee..!

OKTAY ZERRİN

not: bu şiir hiçbir müsvedde yapmadan o anda aklıma
geldiği gibi anında yazılmıştır.Tüm şehitlerimize Allah’tan
rahmet diliyorum.Artık anaların, babaların,kardeşlerin bağrı
yanmasın...bitsin bu acı, dinsin anaların gözyaşları...