9
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1712
Okunma

Sırtımda elem küpü senelerce taşıdım
Sürekli kabus gördüm ölüme aldırmadım
İlk bahar yaz mevsimde tende donan kışıdım
Öfkelenmedim tekrar zâlime saldırmadım
Kaderin eziğiyim rusva ettin vicdansız
Hayatım zehir oldu nefes almam imkânsız
Tükendim kırık gönlüm felek bıraktın cansız
Avuç avuç sem içtim dile bal daldırmadım
Ölüm tebessüm eder sanki de davet eder
İçimdeki tufanlar kudurmuş çekip gider
Oldum olası kader hayatı ettin heder
Engelledim sevdamı kimseye çaldırmadım
Kırıldı kanatlarım yüreğim başka atar
Sabah güneşi görmem akşam güneş er batar
Sonunda kara kader ecel terini satar
Kimselere de bakıp başımı kaldırmadım
TÜLAY*ASLAN
5.0
100% (9)