0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
783
Okunma
hırsın doğumuyla başladı yenilgi
menzil uzadıkça kendini gösteren öfke
aristophenes’i dinlemeyen savaş erkeklerinin
karanlık pelerinini çeker üstüne
geceyi örten peçe
parlement mavisiydi son şehri yaktığında
pointine basamıyordu fakat
içli bir sessizliği bozuyordu
parmak uçları kanayan baletin
trajediye dönen gösterisinde
ayakların değerini bilmeyen bedeni
örste kıvranan kor külçe
ne yana atsa mezar taşı olur
dünyayı karanlığa çeviren eşkiya
düelloya hazırlanıyordu
şarapnel parçalarıyla
dionysios’a sütünü satan balerin
kanatır kendini çoğaltan giyotinde
bir çocuğa kan emziriyordu
top mermileriyle yıkılan köprüde
anladım ki aşkı sahte olana hüsran olur kent
