Bugün sabah güne uyandığımda saate şöyle bir baktım,
Kulağıma gelen ezan sesiyle öğlen olduğunu anlamıştım,
’Bari gidip önce abdest alayım da namazla başlayayım.’,
Derken suların kesik olduğunu görüp sıkıntıdan patladım...

Hayat dümdüz giderken bazen böyle aksaklıklar da oluyor,
Böyle durumlarda da benim sol kolum uyuştukça uyuşuyor,
O zaman anlıyorum ki ben hala depresyondayım ne yazık,
İlaçlarıma devam edeyim ama onlar da bitti, ne yazık...

Yavaş yavaş acele ederek ilaçlarımı yazdırmam gerekir,
İftardan sonra onlardan alırsam bu uyuşukluk azalabilir,
Geri döndüğümde suların gelmiş olması umudu tek tesellim,
Geri dönersem uyuşukluktan kurtulmuş olur belki elim...

Sular kesik, başımı hangi duvara vuracağımı söyleyin bana,
Sular kesik, bir an önce giyinerek çıkıp gitmeliyim dışarıya,
Kendimle başa çıkamadığım için ilaçları alıyormuşum meğer,
Döndüğümde aynı durum devam edecek, sular gelmezse eğer...