Periye gönül veren su ocakta naz çeker.
Turna telekleriyle şuası gelir ayın.
Özlem dolu dudağa yudum karanfil eker.
Semaverle demlikte sedası erir çayın.


Has çayı tanır dudak buğu ile ıtırdan.
Göz görür gönül söyler uşşaktan suzinaktan.
Bilse bile bahsetmez ehli dil yâda sırdan.
Süzülür gelir gamze bardağa hoş yanaktan.


Dudak payı bardağa ayrı bir eda katar.
Ufukta renk cümbüşü albenili sade tül.
Kimi kıtlama içer kimi de şeker atar.
Armağandır buğusu suyun en nazlı betül.


Damıtılır hazla naz güler çayın özünde.
Zarafet iklimine yol alır gül nihaller.
Bin efsane dirilir demliğin som sözünde.
Porselenle camdadır gıpta edilen hâller.


Kuş tüyü çay mevsimi mevsimlerin hasıdır.
Kristal gülüşlerin yol alması engine.
Bu buluş tevazunun efsane dehasıdır.
Çıkmaz hiçbir içecek asla çayın dengine.
Ankara,11.0812011 İ.K