Merak etmez kimse beni bilsem de;
Anlatayım bir şairce dil ile.
Gâh ağlayıp, gâhi zaman gülsem de;
Ömrüm geçer ekseriye zul ile.

Yufka gönlüm sarsılır da ığramaz,
Kibirlinin semtine hiç uğramaz.
Bu yüzdendir başım asla ağrımaz.
Aram yoktur ne merhem ne il ile.

Edebimi adabımdan ayırmam.
Sırrım olur “dokuz köye” duyurmam.
Hak hukukta; babam olsa kayırmam.
Şerefimi değişemem mal ile.

Kıskançlığı kovalarım özümden.
Anlar herkes az ya da çok gözümden.
Ar perdesin çıkararak yüzümden,
Dolaşamam öyle fena hal ile.

Anlasınlar anlattığım kısmıyla.
Dost değilim düşmanımın hasmıyla.
Çağırsalar padişahın ismiyle,
Koşup gitmem bir duyumluk “gel” ile.

Tanıdıysan, bir tek canım, bir beden.
Yok karşında, asla öyle kin güden...
Kefen biçme henüz daha ölmeden!
Vakti gelir, tez giderim sal ile.

08.2011/Konya