Sordular; ak sakallı, takva sahibi zâta
Söyler misin bizlere, mürşid-i kamil ata?

Hiç sevmem demiştin ya, ’Kınalı Kekliği’ ben
Niçin sevmediğini; izah eder misin sen?

Sakalının telince, ilim tahsil eylemiş
İbretle dinleyelim, bakın neler söylemiş...!

İyi dinleyin dostlar, söze kulak veriniz
Haksız konuşursam ben, ardım sıra yeriniz

Yaradılanı sevdik, ’Yaradan’ hatırına
Asla kemce bakmadık; kelp, merkep, katırına

Avcılık yapan bilir, usulünü bu işin
’Kınalı Keklik’ için, hükümlüyüm hep peşin

Avcı; yavruyken alır, besler büyütür onu
Evcileştirmek değil, burada asıl konu

Görev verilir ona, palazlandığı vakit
Bu olay avcı ile, keklik arası akit

Zamanla başlar onda, işve ile şakıma
Kaptırır kendisini, hainane akıma

Sahibiyle birlikte, ava çıkar müptezel
Öyle güzel şakır ki, adeta mahur gazel

Ne kadar keklik varsa, gelir konar yanına
Pusuda ki avcı da, atıp girer kanına

Demem o dur ki size, ’Kınalı Keklik’ için
Karakteri zayıftır, gayrı siz kıymet biçin

Soyu; soylu olanlar, hiç soyunu satar mı
Manfaata fit olup, kahbeliğe tapar mı

İnsan; insansa eğer, Soy satana darılır
Yalakalar yüzünden ne milletler kırılır

Çetin Kılınçarslan