Allı turnam, yüce dağlar aştın mı?
Hele sol yanıma yaklaş, kal, söyle!...
Artta düşman kovup yoldan şaştın mı?
Şimdi dertli dertli ağla, çal, söyle!...

Kartal sürüsünü bozup yordun mu?
Yoldaşlar kurtuldu, dönüp gördün mü?
Benim için yârdan haber sordun mu?
Konuşsa dillerin sağar bal, söyle!...

Turnam, kanadın mı yoksa kırıktır?
Boğazındaki mi bir hıçkırıktır?
Bana tanıdıksın, göz ısırıktır.
Bile ağlaşalım, hâl ahvâl söyle!...

Saklama, seversen Mevla’yı, anlat!
Muhammed aşkından dolayı anlat!
Bana özlediğim Leyla’yı anlat,
Fuzuli dilinden ’kiyl ü kâl’ söyle!...

Sılaya varınca ’Bu gerçek, dersin;
Sevmişti, seviyor, sevecek, dersin!...
Sabretsin, misk amber, gül çiçek dersin!
Sözü söz, gelecek, ihtimal ’, söyle!...

Uzanmaz, sanırsın, kolum tutuklu!
Yarına çıkacak yolum tutuklu.
Yüreğim yaralı, dilim tutuklu,
Cevabı olmayan bir sual söyle!...

Dolaş dur, gök kazan, sen de bir kepçe,
Sanki ümidimiz eşit talepçe.
Kanadın görmesin böyle kelepçe;
Allı turnam, budur arzuhal, söyle!...