dünyadaki tüm güllerden daha kokulusun Roza
seni tanımak dört kitabı okumak gibi değerli
seni bilmek ermiş sınıfına dahil olmak gibidir
güzelliğine ne dize sıralasam az
seninle konuştukça
habire dünyana yaklaşıyorum biraz






sana rastgelmek nimetlerin en anlamlısı Roza
seninle karşılaşınca dertlerim
seninle merhabalaşınca sıkıntılarım
bir anda kayboluyor
beni hemen büyülemen
tamamlıyor aşka dair eksik tümcelerimi






karşımda cemalini görmek hep şiirdir Roza
bir bakışın yetiyor susmama
bir dokunuşun ömürler ekliyor ömrüme
canıma ben demeden can katıyorsun
kanıma bir şekilde giriyorsun
kalbimi hapsederek nur damarlı duvarlarına






ve varlığında epey sıfatlara mazhar kalıyorum Roza
sabahleyin şen dolu günaydının
akşamleyin sevgi yolu kucaklayışın
gün boyu beni soruşun mutamin ediyor ruhumu
mutluyum sesini duymaktan
huzurluyum yanıbaşımda bereketini hissetmekten