Maziye daldı da yine deli gönlüm
Bir bir hatıraların canlandı gözümde

Şiirler içinde ağıtlar yakarken hasretine
Biliyor musun ki
O son gidişin aklımdan çıkmıyor hala

Sonra tarifi imkansız bir duygu
Ve benliğimi acı içinde bir hüzün sardı

Hala yaşanmışlık hatırasıyla kanarken gönül yarası
Sararmış durur resimlerin eski püskü bir albüm arası

Bakıyorum da henüz renkli değil resimler
Sanki asırlar geçmiş aradan
Sararmış,yıllanmış şaraba dönmüş rutubetten

Zaten zor seçiliyor yüzümüz
Bir bank ve bir ağaç altı resimdeki yer
Yanımız yöremiz hep birileriyle dolu
Şimdi nerde her biri kim bilir

Bilmiyecek eşimiz dostumuz
Güya belli olmayacak ya halimiz hani
"bir gören olsa ne der?.." misali
Ne kadar saklasak da yasak aşkımızı
Yine de duruşumuz anlatıyor aklımızdan geçenleri

Söyler misin öyleyse
Her adını andıkça niye hala bu yürek sancıyor şimdi
Bakarken yırtık ve de yıllanmış olan resimlere
Mahcubiyetinden ellerim hala niye titriyor ,
Yüzüm niye kızarıyor pekiyi
Öyleyse bu yürek hala yangın yeri
İçindende olsa belikli hala sana sevdalı

Kim demiş
En büyük aşklar bile zamanla unutulur diye
Öyle olsaydı
Hala yaşar mıydı Leyla ile mecnun hikayesi

Sonunda göz yaşı ,acı ve hüzün varken
Üstelikte unutulmaya başlanmışken yüzün
Niye her halinle de olsa yinede görmek istiyor gözüm

KAŞİF KANİ ERTÜRK