Helâllik


Hakkınızı helâl edin efenim
Hiçbir şey istemem ama bunu isterim

Önce Türkiye, sonra avrupa
Ardından Bursa ve İstanbul
Yaşadım durdum onca yıl

Gezdim, tozdum
En çok yurdumu sevdim

Aç kaldım, tok uyudum
Ekmek tuz hatırını iyi bildim

Sevildim, sevmedim
Sevdim, yaranamadım

İki evlat nasip oldu âlemde
Her biri için ayrı ayrı şükrederim

Yemediğim halt kalmadı
İşlemediğim günah
Pişman oldum
Tevbe ettim

Baş ağrılarım fazlalaştı
Tansiyonum tahterevalli sanki
Gözüme vuruyor zaman zaman ağrı
Bakamıyorum, acıtıyor canımı

Çalış çalış
Aynı dertler

Sırt ağrıları da ikramiyesi
Moralim düzelmiyor bir türlü

Bu aralar sık geliyor aklıma ölüm!

Tanıyanlar bilir
Ölümden korkum yok
Ama kul hakkından var

Borçlarım bitmedi henüz
Ama ardımda bıraktıklarım
Satılırsa hakkıyla, öder sanırım

İlgiye, saygıya, hele sevgiye
Aç gideceğim dünyadan
Erken gidersem

Buda benim beceriksizliğim!

Nereden takıldı aklıma kim bilir şimdi,
Sahi, kaç yaşında vefâd etmişti Orhan Veli?

Çok rica ederim
Hakkınızı helâl edin
Sizden önce göçersem

Ben cümlenize
Helâl ettim bile

Selametle canlar,
Selametle efenim…


31 Temmuz 2011 İstanbul / 01.36