Çöl oldu kurudu yaşam toprağım
Gelin can’lar şimdi halimi görün
Kurudu dalımda yeşil yaprağım
Gelin can’lar şimdi halimi görün

Bu gamı gasaveti zalimden aldım
Sormayın halimi derdiylen doldum
Bir gonca gül’idim dalımda soldum
Gelin bey’ler şimdi halimi görün

Her gün hayaliyle daldım düşlere
Çaldı zalım beni taştan taşlara
Çattım ağustos’da azgın kışlara
Gelin ağa’lar şimdi halimi görün

Hayat verecekti bağıma hani ?
Virane bahçeye çevirdi beni
Bilmem zalımın ne garezi kini ?
Gelin gardaş şimdi halimi görün

Dedim no/lur güzel gel az beriye
Dönüp/te bakmadı zalım geriye
Derdiyle dönderdi kuru deriye
Gelin babam şimdi halimi görün

Sevgilim sözüyle beni aldattı
Sevda ateşinin içine attı
O zalim aşıma zehirler kattı
Gelin anam şimdi halimi görün

İşte dostlar böyle/imiş kaderim
Şenol Halep şehri geldim giderim
Bak anam ağılyor gamlı pederim
Gelin bacım şimdi halimi görün

YÜKSELİ geliyor yetmiş yaşına
Aşık’tı yazdırın mezar taşına
Durup bir fatiha kuru başına
Gelin de kabrimde halimi görün

Osman YÜKSEL
YÜKSELİ

DOST PINARINDAN ESİNTİLER...

Cahil idim ona nasılda kandım
Her gece aşkıyla yandıkça yandım
Sevdasıyla daim zehire bandım
Gelin emim,dayım halimi görün

Harıyla Mecnun’un çölüne daldım
Salımı delip’te ummana saldım
Bırakıp gidince garib’çe kaldım
Gelin dostlar gelin halimi görün....DURAK YİĞİT