Uzak dur kardeş riyadan
İman ile göç dünyadan
Gel vazgeç mali hülyadan
Heder etme şu anları

Ölüm yokluk sanır kimi
Bu âlemde sürer demi
Mevlaya gider bu gemi
Mahşere taşır canları

Dert keder alıp satacak
Seni Maziye katacak
Velhasıl vade yetecek
Yılan çıyan yer tenleri

Çırılçıplak soyacaklar
Teneşire koyacaklar
Falan ölmüş diyecekler
Unut yaşanan günleri

Sular döküp kova, kova
Yuyacaklar ova, ova
Ölüm derdine yok deva
Kurtarmaz servet ünleri

O gün sala verecekler
Ak kefene saracaklar
Namaz için duracaklar
Sonsuz keder hüzünleri

Musalladan götürürler
Sağ yanına yatırırlar
Başucunda otururlar
Göreceksin sen bunarı

İndirirler dar bir yere
Gömerler göz göre, göre
Eğleşirler uzun süre
Dünya çağırır onları

Başa yağar toprak taşlar
Varır varmaz sual başlar
Ortaya konur her işler
Kaçmaya yok imkânları

Nice canlar gelip geçti
Ecel şerbetini içti
Ölüm müminlere muştu
Vardır hakka imanları

Karanlıklar yurdu ora
Hayır, işle eriş nura
Ey Rızai sende sıra
Fehm eyle sen gel bunları