’Ölüm bir son değildir, bir başlangıçtır!’ diyecektim,
Gerekli açıklamaları yapmaya gücüm yetmedi, kestim,
Gecenin bu yarısında ölümden de önemli olanlar var,
Oturduğum yerde uykuya dalarsam yer beni kucaklar...

Odamda bir ben varım bir de bilgisayar, televizyon da,
Ona ara sıra bakıyorum, güzel bir film gözüküyor ama,
Dikkatimi veremeyecek kadar kendime yöneldi bilincim,
Burada işim yok, şiiri bitirip sonra yatağıma gideceğim...

Uyku ölümün küçük kardeşi olmalı, bir süre uzaklaşıyoruz,
Daha az bir yol almışken dönüp de gerisin geri geliyoruz,
Gelmeyenler de vardır ama o benim fihristimde bulunmuyor,
Her gün yeni bir başlangıçtır, dünya yeniden kuruluyor...

Kafiyeli yazma derdinden şiirleri uzattıkça uzatıyorum,
Belki de canım sıkıldı, kendime yeni bir tarz arıyorum,
Serbest vezin de olabilir, modern derler yazınca bana,
Modernlikten istifa etmiştim, geri dönüşü var mı acaba...?