2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1309
Okunma
Göçebe misali bir avuç sevgi ile gönülden gönüle konuyorum,
Ne sevecek birini bulabiliyorum,
ne de seven bir yüreğe rastlıyorum,
Sevginin iyi niyet elçisi olmuş sanki yüreğim,
Yenilen restlerin ardından,
ellerim koynumda kalakalıyorum…
yürüdükçe azalan yollara giriyorum,
hep filmin sonuna rastlıyor, kapanan perdenin ardından
yeni bir baharın başlangıcını bekliyorum,
ne kadar yorulan, yenilen ben olsam da,
özensiz bir yazı gibi buruşturulup atılsam da,
susmalarım artıyor ama sevgim hep çoğalıyor…
zamansız çölleri yer edinsem de kendime,
bilirim ne gelirse ondan,
ne yazılmışsa yaşamaya hazır halimle,
neylerse güzel eyler benim Mevlam deyip,
her zaman isyansız bir sayfayla yüzüm dönüktür Rabbime…
Asım YAMAN
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz