Savaş kokan gözlerinin bakışıydı
Kirpiklerinin alev almasıyla depreşen
Siyah bir gölgeydi göremediğim
Us’unun mabedinde can veren çocuk
Koş şimdi uzak şehirlere gönlünce
Karıncaları ezmeden geç göz tünellerimden
Bak şu papatya bahçesi var ya
İşte o saf beyazlığın şarkısıdır yalnızlığım
Sen hayat oyunu oynarken kader sokaklarında
Ben tutsak sevgilerin boyunduruğunda
Sana verdim nefesimin her zerresini
Kuş uçmaz, kervan geçmez " diyarlar gezdim
" Yüreğinin götürdüğü yere git " dediler de
Nerede o eski yürekli adam ahhh
Şimdi bir tren daha geçecek kapkara
Gözlerimin sabaha hasret tünellerinden
Bir sen geçmeyeceksin deli gönül
Yıldızlar düşse de olur artık düşmese de
Sabah olsa da olur artık olmasa da
Dağıttım gönlümün aşk odasını
Dört duvar hücredir şimdi sensizlik içimde
Bir deli bakışa kandım ya hani çocukca
Bir gözümde hüzün bulutları
Bir gözümde hasret şarkısı
Ve yine sensizleri oynayan
Zavallı kovboylar gibiyim ıssız çölünde yüreğimin
Yanıyor bedenim Yûnus değilim
Kalp yaram kanıyor, Mecnûn değilim
Ben adı dilden özge, bir unutulmuş
Ben gönlü hep avutulmuşum
Çiçeklerle gelirdin oysa cemreler gibi
Düşerdin ormanlarına deli gönlümün tek tek
Mevsimler dört iken sen beşinciydin
Bir gittin
Bin gittin
Ah güzelim, vah güzelim
Sen
Sen artık
Sen artık benim için
Bittin..!

OKTAY ZERRİN