Bu dünya ya geldik, baki değiliz,
Defter dürülecek sıra gelince,
Bilinmez ne kadar var günahımız,
Ahrette sorulur, Rabbim önünde.

Onca mal mülk servet, hiç gözün doymaz,
Kimseye koklatmaz ne de kendi yer,
Odunu sırtında gidecek bilmez,
Ya bir okul yaptır, ya da hayır ver.

Ne yapsan ne etsen gelir o meçhul,
Göçüp gideceğiz öte tarafa,
Sen şimdiden bari olup iyi kul,
Çevrende aç sefil can doyursana.

Yaradan cömerttir, affedicidir,
Mala mülke tamah, etme laf dinle,
Aç açık da kimler, varsa ört doyur,
Kul hakkıyla sakın gitme öteye.

Malını severek atma havanı,
Böbürlenip sakın kasıntı yapma,
Rusya’dan mankenler Avrupa viski,
Zengin oldun insan’lığı unutma.

Senin evvelini biliriz elbet,
O zor yıllarını tut hep aklında,
Bir lokma ekmeğe muhtaçtın evet,
O günleri düşün sakın şaşırtma.

Bektaş aklı var da, ele dağıtır,
Malın mülküm de yok dilin ne söyler,
Yaşam bu kıssadan, hisse ders alır,
Serveti olanda bak çulsuz gider.

Bekir Yavuz
17.Nisan.2011.Pazar.
Beyoğlu. İstanbul