Zamanı kovalarken yakalanan unutulmamış günler
Bir daha yankılanmayacak sözler
Unutkanlığımızın kara kutularında anlamsızlaştılar
Hatıralarımızın okyanusunda battılar
Aynı ufukların aydınlattığı geleceğe yolcuyduk hepimiz
Ufak ufak umutlardan arttırdığımız gülücüklerle donanmıştık
Ruhuna yolunu şaşırtan o pusuladan bende de vardı
Dört yönden emin ve yola çıkmışken
Göğümüzü karartan o bildik fırtına başladı
Nerede kaybolduğunu asla keşfedemezsin
Sevdanın boyayıp sildiği gökyüzünde
Battıkça batarsın ve üstüne başkaları da düşer
Anlarsın dibe vurduğunu
Çıkaracak bir el beklersin benim gibi
Zamanın şeytan üçkeninde
Gel bul beni
İstikametleri, rotanı, yönleri unut gel bul beni
Bir daha yola çıkmayacak
Ufka bakmayacak
Gökyüzüne ve gülüşlere aldanmayacak
Bir daha sevecek kadar çocuk olmayacak olsam da
Annemin gözleriyle gel, gel bul beni
Yüreginde battım, gel çıkar artık
Bir daha sevecek kadar çocuk olmayacağım söz