0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
889
Okunma
Bu son görüşmemizdir, belli ki sözlerinden,
Elveda diyeceksin, yıkıp beni derinden.
Ne söylesem boşuna, karşılıksız bu sevda,
İçim kan ağlasa da, yaşanacak bu veda.
Usulca toparlan git, yüzüm avcumda iken,
Nihayet geldi demek, beklediğim kara gün.
Uzun yıllar geçse de, akıp durmadan zaman,
Tek isteğim var senden, beni hiç unutmaman.
Mühim değil aramız olsa da uzak-yakın,
Arada bir hatırla, beni unutma sakın!
7 Ocak 1989-Cumartesi / Ankara
