Hepsi başını alıp gidiyor, soruları kendi haline bıraktığımda,
İyi bir sonuca da varılamıyor, uygun cevaplar arandığında,
Bazı konuları sormayız da, onların kendine has özelliği vardır,
Başlayacak olursak ne toparlanılabilir ne de sonuca ulaşılır...

Sorular özgürdür de, bazen olmayacak yerde ortaya çıkar,
Cevapları bulunabilirse iyidir, yoksa daha da agresif olurlar,
Onlardan bağımsız bir yaşam neye benzer acaba diyecektim,
Başını alıp gittiler, kelimesiz kaldım, tam cevap verecektim...

Nedenini niçinini kaldırıp rafın üstüne bırakmıştım bir zamanlar,
Onlar orada beklerken başkaları çıkıp geldi, sonra yine dağıldılar,
Ortama alışmaya çalışırken yeni programlarla donanmak gerek,
Programlarla donanırken yeniden aklımızı başımıza almak gerek...

Sorulardan vazgeçmek üzereyken onlar camdan içeri bakıyorlar,
Perdeleri çekerken onlar daha katılaşıp bütün camları kırıyorlar,
Ellerim kesilmesin diye geri çekiliyorum ama orada yer kalmamış,
Ben yerimi ararken orası benden uzaklarda yeni dünyaya uzanmış...

Sorular böyledir işte, sorulmak için beklerken canları sıkılıyor,
Ondan kurtulmak için hepsi de başka yeni ufuklara açılabiliyor,
Onlar uzaklarda gezerken ben de olduğum yerde kalakalıyorum,
Onlardan kurtulmak için başka baharlara yelken açıyorum...