Bazen ters eser rüzgârlar gibi akan zaman
Değiştirir düşüncelerinin bütün ebatlarını,
Rüyalar rüya olarak kalır, hayaller utanır,
Bir yerlerde asılı mahya gibi
“Hiç ister miydim.” cümlesi asılı kalır.

Hiç ister miydim bir kış günü
Gözyaşların üşüsün
Kar yağsın istemezdim yalnız odana,
Hiç ister miydim dudaklarını
Ayrılık türküleri bürüsün.

Hiç ister miydim gözlerin puslansın
Hüzün gönlünde çiçekler açsın,
Yalnızlık, istemezdim çöreklensin yüreğine,
Hiç ister miydim gönlünde
Fırtınalar girdaplaşsın.

Hiç ister miydim gecelerinin hıçkırmasını
Hatıraların yıldızlar kadar uzak durmasını,
İstemezdim her ışığının seni yakmasını,
Hiç ister miydim okşayışlarımın
Bir kara rüzgâr sırtında uzaklaşmasını.

Hiç ister miydim ters essin rüzgarlar sarkan zaman gibi
Gülle yaprağını birbirinden ayırsın,
Rüyalar rüya olarak kalsın istemezdim, istemezdim hayaller utansın,
Hiç ister miydim kara giysin bütün karalar
Maviler kırılsın.

Hiç ister miydim, dalgalar uzaklaştırsın bizi
Uzak kıyılarda bekleyiş sunsun gönlümüze,
İstemezdim yanardağlar sussun, lavlar donsun damarlarımızda,
Hiç ister miydim bir meçhûl bekleyiş
Hükmetsin sensizliği yaşayan ömrümüze.

Turgut Uzdu

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.