Dünya dediğin çölde serap imiş,
Ömür kerbela’da bir tas su imiş,
Senden gayrısına aşk heba imiş,
Eremedim; Affet beni yâ Mevla’m..



Melek yüzlü şeytanlara inandım,
Sevabı unutup günaha daldım,
Bu devran hep böyle sürecek sandım,
Çözemedim; Affet beni yâ Mevla’m..


Güldüğüm aynalar meğer zahirmiş,
Zevk-i Alem’de bir avuç zehirmiş,
Huzur duâ mülk tespihte zikirmiş,
Bilemedim; Affet beni yâ Mevla’m..


Yalana kandım bozuldu izanım,
Özüm bulunca sızladı imanım,
Gözümde kırıldı berat mizanım,
Dönemedim; Affet beni yâ Mevla’m..


Zaman bitti ruh tenimi terk etti,
Nefsime öğretemedim secdeyi,
Son nefesimde ihram’dan kefeni,
Giyemedim; Affet beni yâ Mevla’m..



ecedemet...




BAŞTA EDEBİYAT DEFTERİ YÖNETİMİ OLMAK ÜZERE TÜM MÜSLÜMAN ALEMLERİNİN VE BÜTÜN ŞAİR DOSTLARIMIN BERAT KANDİLİNİ EN İÇTEN DİLEKLERİMLE KUTLAR,DAHA NİCE KANDİLLERE EL ELE YÜREK YÜREĞE ULAŞMAK TEMENNİSİYLE...
HEPİNİZ YÜCE RABBİME EMANET OLUNUZ DEĞERLİ DOSTLARIM...