Kendini ve ırkını, herkesten üstün gören
Bâtıl yolda yelenden, milliyetçi olur mu?
Türeyiş, bozkurt gibi, uydurma destanlarla
Dağı delip (!) gelenden, milliyetçi olur mu?

Herkes iftihar eder, elbette dünleriyle
Kalpleri fetheyledi, ecdadım dinleriyle
Kafa, gönül tamtakır, oynanmış genleriyle
Ulusalcı olandan, milliyetçi olur mu?

Günlerini geçirir, eğlenceyle, kafeyle
Kendine gel sen artık, yanlışları def eyle
Hem aklı, hem de fikri, efsane, hurafeyle
Baştan sona dolandan, milliyetçi olur mu?

Öyle çeşidi bol ki, her fikirde her tonda
İstersen sende dene, ne ararsan o; onda
Yiyip, içip eğlenip, kulüp, bar ve pavyonda
Zevk, sefaya dalandan, milliyetçi olur mu?

Başka bir yâr arama, son resul bize yârken
Kelime-i tevhitle, bende “ümmetim” derken
Vahyi dalgalandıran, nizâm-ı âlem varken
Yanlış yolda ölenden, milliyetçi olur mu...!?

15/07/’11
Hanifi KARA