…
evvel zaman içinde
kalbur saman içinde,
bir büyük kaostan
geçip geldim güne,
yattım belendim
kalktım elendim;
bigbang serüvenim
özünde tin ile tenimin
öyle amansız
zamansız
mekânsız
ve imkânsız
savruluşu ki benliğimin
kül/liyen darmadağın…



zamanın sınırları yitti
varlığını gördünüz evrenin
yok oluşunu görmediniz
ben gördüm;
yalnız tanrı buna şahitti…

...

neye benzer;
parçalanması çekirdeğin
kurtulup özünden
dağılışı yeryüzüne mağmanın
etkisinde o müthiş
o gizemli çekimin
yanıp yanıp acılarla
paramparça
can çekişmesi yüreğimin…



sonsuz kere sonsuza
bölünüp her zerresinde
kül ve ateş yağması
aşk denilen büyük yangın;
eski eser kalmaz
ateşinden geçip de
patlayan çekirdek,
değişen benlik de öyle
yeni beden, yeni yürek,
yenilenmiş tine
yine beyin gerek…



ay güzeli sevda seli;
beyin olamadım
yedin beynimi
yeniledin beni
eski benden eser yok
ben ben değilim
bildiğin eski ser yok…



yangınlarımın ardından
hali dünyanın
değişmemiş benim kadar
dağlar, tepeler yerinde
yağmur kan/alları tenimde
yaslanıp, uzandığım yerde
upuzun bir nehir;
boğuluyorum yatağımda
dolup taşıyor göz çukurlarım...

...

ılık bir baraj gölü
sızıyor damla damla
üstünde gül yanağımın
talihsiz keder, tarifsiz tat
başka ne olabilir ki aşk;
ağladıkça huzur
her damla su güle hayat…

Şaban AKTAŞ
01.03.2010

Foto:İllüzyonlu zarlar