Sabah kuşlarıydı bir beni anlayan,
Zamanı durduysaydım;
Yoksa zamanın içindemi kaybolsaydım.
Öylesine cıvıl cıvıl sesleri
Okşuyordu ki ruhumu,
Bana çocukluk yıllarımın bir habercisi gibiydi.

Gelen,
Göçmen kuşlarıydı,
Çok uzaklardan yorgun kanatlarıyla,
Konuvermişti bahçemin ağaçlarına.
Ne rüzgarlar...
Ne yağmurlara karşı sevdalarını yitirmemişlerdi.

Deniz yine en hırçın dalgalarını
kumsala serercesine...
İçimdeki özlemlerimin
Şarkısını söylüyordu.
Kumsal ıslak,
ben sevdama sırılsıklamım.

Şafak vaktiydi gözlerimde ışıyan,
Uykusuz gecelerimde gözlerim buğulu
Yine sancılarım başlıyor güneşin ilk ışıklaıyla.
Doğan güneşmiydi...
Yoksa sana olan özlemlerimin bir sesimi...

O zalim aşkın...
Kasırgalar gibi kükrüyor yüreğimde.
Denizin dalgalarıyla,
Paramparça bir kayık gibiyim,
Sevgin bir tutku oldu yüreğimde.
Bir sen bir benim sahilde yalınayak.

Hadi tut elimi güzelim.
Koşalım özgürce denizin ıslak kumlarında...
Aşk çeşmesinde birer yudum su içelim.
yaşamak ne güzelmiş can seni sevince.