Gördüm sabah keyfini, dilinde sevda türküsü
Karlar yağmış üstüne, boz bulanık ülküsü
Terrenümü dilinde,dar mı geldi yeryüzü?
Toprağa yüz sürerek, bekleyeceğim seni
Kendin gelemesen de, gönder bana gölgeni
-Neredeyse kurudu, ıhlamur ağaçları

Ay doğdu,güneş battı; gündüz geceye gebe
Dağlarına vurgunum, ovaların engebe
Bebekler büyüdüler, emekli oldu ebe
Yılları saymıyorum, günlerimi versene
Bekliyorum diyorum, yeter artık gelsene!
-Neredeyse kurudu, ıhlamur ağaçları

Seven gönül olunca,diller sus pus oluyor
Kara tren geçiyor, yavuklular geliyor
Sana verdiğim süre,bu geceden doluyor
Kaybolmuşum gölgende,gelip beni bulsana
Geleceğim diyorsun,gel sözünde dursana!
-Neredeyse kurudu, ıhlamur ağaçları

Nice şiirler yazdım,hasretim türkü dilde
Kaf dağına tırmandım,sırma köşklü gönülde
Görmek istemesen de,bir selamın gönderde
Çok uzakta değilim, dönüşün olsun bana
Can suyum kurudu bak,sitemimi duysana!
-Neredeyse kurudu, ıhlamur ağaçları

Zaman hayli geçiyor,saçlarım ak oldu bak!
Yarana merhem diye,olurum yumak yumak
Sen yoksun ya burada,haram bana uyumak
Gelgitler deviniyor, deryaları görsene
Sıla zamansız kaldı,şu gurbetten dönsene
-Neredeyse kurudu, ıhlamur ağaçları

Gel işte,söyleyelim,yaptığımız besteyi
Hüzzam makamın olsun,tez yazarım güfteyi
Ağlamak şanım benim,unuttum hep gülmeyi
Gülmemek değil amma,özlemek ölüm bana
Sonsuza dek beklerim, mühletim sonsuz sana
-Kuruduysa kurusun, ıhlamur ağaçları


Selim ADIM


NOT:
Bahaettin Karakoç’un ’Ihlamurlar Çiçek Açtığı Zaman’şiirine naziredir.