Kapı eşinde, bir çocuk bekler babasını
Az sonra babası gelecektir. Yer Altından
Bilemez ki babası, sağ mı çıkacak ölümü
Gene de bekler, babalar babasını

Yüreği yanıktır. Madenci çocuğunun
Sevdalıdır. Bir ceylana, bir güvercine
Açacaktır. Yüreğini, gelecek babasına
Utansa da sıkılsa da sırrını söyleyecektir. Gelecek babasına

Kapı eşiğinde, saniyeler geçmemektedir.
Madenci çocuğu sabırsızlanmaktadır
Çünkü; az sonra babalar babası gelecek
Kalbine sığmayan o, sırrını açıklayacaktır

Gözü yaşlı, yorgunluktan düşecek bir çocuk, görünür
Madenci çocuğu, merak eder gözü yaşlı ve yorgun çocuğu
Göz yaşları sel olmuş çocuk, kendisine seslenmektedir
Madenci çocuğu, yıkıldığın gündür bugün

Madenci çocuğu, anlayamamıştır bu feryadı
Anlam verememiştir. Bu seslenişe
Nerden bilsin. Babalar babasının, madenci direğini yerleştirirken
Tavanın çöküp babasının altında kaldığını

Gözü yaşlı çocuk, seslenmektedir. Baban baban diye
Kolu kanadı kırılır. Madenci çocuğunun
Yoksam babama bir şey mi oldu deyip, dizlerinin üstüne çöker
Çocuk yanına geldiğinde o, hazin durumu anlatır.

Madenci çocuğu, kolu kanadı kırılmış bir yetimdir artık
Bir ceylana sevdalandığını, bir güvercini sevdiğini söyleyemeyecektir.
Madenci çocuğu, karalar bağlıyarak sevdasını kalbine gömer
Artık sevmeyecektir bir ceylanı bir güvercini çünkü sırdaşı gitmiştir.