Ben sende vasıl oldum cihanda gerçek aşka
Çay bardağımda buğu yüreğimde köz oldun
Bana nefes can sensin yok ki can senden başka
Aşkın kabuk bağladı hasret tüten öz oldun.


Demlediğim çaylara hep usaren karıştı
Buğulandı gözlerim düştüğünde yadıma
Senin sayende bende hüzün hazla barıştı
Bazen meczup dediler bazen çaycı adıma.


Gam dağlarından düşen çığları ıskaladım
Dudaklarım kurudu hicran demli anlarda
Hasretin yollarında peşinde adım adım
Bir dervişe benzedim sitemli zamanlarda.


Gül kurusu bir akşam çıkıp geldi hayalin
Demliğimde sır oldu gamzenden yansıyan haz
Faili sen yazıldın aşka kıyan vebalin
Sende emsalsiz hâller sende katre katre naz.


Aşkın tozlu yolları sonunda çöle çıkar
Mecnun Leyla uğruna geçer candan ve tenden
Söylemeye hacet ne elbet kanı su yıkar
Devir dar ağacını âşığa medet senden.


Çayımın demindeki hoş kokuya sen karış
Kuruyan dudağıma dudağınla hayat sun
Bana kaşını yıkma aşk sarayında barış
Vuslatın kitabını gönlüm senle okusun.
Ankara, 13.07.2011 İ.K