Ey! sevdalı şair,
Al kalemini eline;
Yüreğinle dertleş.
Ne olur, efkârınla yaz,
Sal dağlara,taşlara...
Buğulu sesinle, oku bir şiir
Yolla, cemi-cümle arkadaşlara...
Olsun aşka dair,meşke dair...
İçinde dostluk olsun,sen ol,ben olim
Bir de, memleketim olsun...
Oku; aşk dolu,hasret dolu dizeleri
Hüzünlü, yakamozlu geceleri
Sesinle dans etsin,gül kokulu kelimeler,
Peşi sıra, daha neler,neler...

"Oğul" deyip durduğunda
Babam,seni dinlesin
Anam’ın yüreği, inim inim inlesin...
Dökülsün, cümle günahlar
"Amin" dediğinde ...
"Ey yar !" dediğinde
Ayağına gelsin yar
Duysun,efsunlu sesini
Efkâra gark olmuş, yitik diyar...


Kırk boğumlu sesini;
Bir söylesinler,bin dinlesinler...
Dikene gül’ü sevdiren,
Gönül ritmini tellendiren,
Aşığa sazını dillendiren
Hazâna eş dertli şair...


Memleket şiir’ini okurken;
Gözünde ki yaş, yeşertsin çorakları
Yavuklular, hasretini dokurken
Analar, pişirsin; tandırda çörekleri
Sıla sözlü,gurbet gözlü
Yüreği közlü şair....susma
Eyy de,oğul de, hadi de; ama dur deme !
Ne olur, şiir’li haykırışıma .....sus deme !


Hasretini al,yere vur de
Ayaklanmış köçek yüreğime.... otur deme !
Tılsımını verdiğin şiiri’nde; öl de...çöl de
Lâkin, içindekini tut deme..
Ne olur,bana sus deme ...sus deme...



Selim ADIM