Hatırlar mısın ne güzeldi aramız
Sıramız gelmeden aşk, öperdi yanaklarımızdan
Bizden öte bir diyara yalnız uğramazdı sevgi sözcüğü
Sevda kelimesi bizimle dile gelmekten hoşnuttu
Bizimle olmak ve olmamaktı tüm mesele
Tüm dert ilham perilerinin
Yurdumuzda istediği gibi konaklamasıydı
İstediği gibi mey içmesiydi kelebeksi dudaklarımızdan
dijle û feratın





Hatırlar mısın
Bakışlarımızdan işaret almadan
Nisan yağmurları bereketi dünyaya sağaltmazdı
İçimizden eveti duymadan
Yaz mevsimi serinliği gölgelerine bağışlamazdı ağaçların
Damları küflenirdi evlerin
İkimizi içinde barındırmasaydı dört duvarları




Hatırlar mısın ne güzeldi aramız
Tutardı ellerimizden şiir doğuran gün batımları
Tane tane görünürdü gözümüze hayatın şen-şakrak sesleri
Ve sanki her şey bizimle oturup kalkardı
Canlanan bedenlerdeki hareketlenmede




Hatırlar mısın
Adımlarımızın gittiği her yer yaşamanın adıydı
Ve orada durmak yoktu
Orada dilediğince sarhoş olmak az’dı bize
bizim için iki ruhun huzur tarlası:
Habire ileriye taşımaktı sınırları
Genişletmekti sağı solu aynı duyguda